آزمایشات تصویر برداری برای تشخیص انواع سرطان

تشخیص زود هنگام سرطان می تواند احتمال موفقیت درمان را به میزان قابل توجهی افزایش دهد، لذا آزمایش های تصویربرداری می توانند تأثیری قابل توجه در تشخیص سرطان داشته باشند. تشخیص زود هنگام به پزشکان کمک می کند تا ناهنجاری های بافت های مستعد سرطان را که ممکن است تبدیل به سرطان های بدخیم شوند، تشخیص دهند و با به کارگیری راههای درمان سرطان، از گسترش آن پیشگیری نمایند. به این ترتیب، شما را از فشارهای مالی و جسمی بالقوه درمان های پیشرفته سرطان می رهانند.

آزمایش های تصویربرداری برای تشخیص سرطان، ابزاری مفید برای تشخیص بدخیمی در مراحل اولیه و بالابردن احتمال موفقیت درمان می باشد. آزمایش های تصویربرداری به پزشک شما کمک می کنند تا آنچه را که در بدن شما اتفاق می افتد، بررسی کند و همچنین می توانند به پزشک شما نشان دهند که سرطان تا چه میزانی شیوع پیدا کرده و درمان تا چه میزانی می تواند مؤثر واقع شود.

آزمایش های تصویربرداری با ارسال انواع انرژی مانند امواج صوتی، اشعه ایکس، میدان مغناطیسی یا ذرات رادیواکتیو به داخل بدن شما کار می کنند. سی تی اسکن، ام آر آی، ماموگرافی، سونوگرافی و ... همگی از روش های تشخیص سرطان هستند که اغلب جزء خدماتی هستند که مرکز درمان سرطان به بیماران سرطانی ارائه می دهد.

کاربرد رادیولوژی و رادیوگرافی در تشخیص سرطان

رادیولوژی و رادیوگرافی یکی از شاخه‌های علم پزشکی هستند که با استفاده از روش‌های غیر تهاجمی تصویربرداری مانند اشعه ایکس، به تشخیص و درمان بیماری‌های مختلف کمک می‌کند. رادیولوژی گاهی برای تشخیص عارضه‌های مختلف مانند سرطان در بدن انسان مورد استفاده قرار می‌گیرد. گاهی از رادیولوژی مداخله ای برای درمان بیماری‌های مختلف از جمله سرطان از طریق روش‌های پرتودرمانی یا رادیوتراپی استفاده می‌شود.

کاربرد سونوگرافی در تشخیص سرطان

تشخیص سرطان با سونوگرافی یکی از کاربردهای آن است. با استفاده از این روش سرطان‌های تخمدان، پستان، رحم، کبد و برخی از انواع دیگر سرطان شناسایی می‌شوند. طبق تحقیقات، استفاده از تصویربرداری اشعه ایکس در تشخیص برخی سرطان‌ها از قبیل سرطان ریه در درصد بالایی از نمونه‌ها ناموفق بوده است. اولتراسوندها آزمایش های تصویربرداری هستند که به آنها سونوگرافی یا اولتراسونوگرافی نیز می گویند. سونوگرافی با استفاده از امواج صوتی فرکانس بالا، تصاویری از اندام های داخلی ایجاد می نماید.

این امواج صوتی به اندام شما ضربه زده و با قدرت به دستگاهی به نام مبدل باز می گردند. مبدل، امواج صوتی را گرفته و آنها را تبدیل به تصاویر کامپیوتری می کند. هنگامی که این امواج از بافت های غیرطبیعی و سالم بیرون می آیند، به گونه ای منحصر بفرد منعکس شده و به پرشک کمک می کنند تا تومور احتمالی را تشخیص دهد.در آزمایش های سونوگرافی خبری از اشعه ایکس نیست، بنابراین استفاده از آن در دوران بارداری بی خطر است.

تشخیص سرطان با سی تی اسکن

سی تی اسکن از اشعه ایکس با طول موج کم برای تصویربرداری استفاده می کند. این دستگاه به‌یک مانیتور وصل شده و تصاویر ارسال شده از ارگان ها در روی صفحه کامپیوتر به نمایش در می آیند این تصاویر ایجاد شده میتوانند نمایی سه بعدی را از ارگان های داخل بدن نمایش داده و تشخص سرطان را درصورت وجود موارد مشکوک راحتتر میکند. ممکن اسست گاهی اوقات قبل انجام سی تی اسکن یک ماده رنگی نیز به‌شما تزریق شود تا با رنگی که دارد ارگان رگ های داخلی را روشنتر کرده و باعث شود درصورت وجود مشکلات راحتتر بتوان آنها را تشخیص داد. ممکن است دارو به صورت خوراکی نیز به‌شما داده شود. در طول سی تی اسکن برای تشخیص سرطان پزشک از شما میخواهد تا به پشت روی یک تخت دراز بکشید تخت وارد یک فضای دایره ای میشود و شما در طول انجام کار باید ثابت بوده و از حرکت خودداری نمایدد تا تصویربرداری به درستی انجام شود.

تشخیص سرطان با ام آر آی

اسکن MRI از امواج رادیویی و انرژی آهنرباهای قدرتمند برای تولید تصاویر دقیق و کامپیوتری از بدن استفاده می نماید. پزشکان همچنین از آن برای اندازه گیری اندازه تومور استفاده می کنند. یک دهانه تونل مانند باریک روی دستگاه MRI استاندارد وجود دارد.MRI از اشعه ایکس یا سایر پرتوها استفاده نمی کند، بنابراین منجر به مشکلات باروری در مردان و زنان نمی شود. این روش حتی در شرایط بارداری نیز بی خطر است. پزشکان از MRI برای گرفتن عکس از ستون فقرات، مغز استخوان، قفسه سینه، شکم و پستان استفاده می نمایند.

تشخیص سرطان با توموگرافی کامپیوتری

توموگرافی کامپیوتری (CT) یک سیستم تصویربرداری پیشرفته است که از ترکیبی از اشعه ایکس و فناوری کامپیوتری برای تولید تصاویر جامع از نواحی خاص بدن شما از جمله استخوان ها، قفسه سینه، سر، مفاصل، ریه ها و ستون فقرات استفاده می کند. توموگرافی کامپیوتری تصویر بسیار دقیق تری نسبت به اشعه ایکس معمولی ارائه می دهد و می تواند بسیاری از شرایطی را که ممکن است در سایر آزمایشات تصویربرداری مانند سرطان ریه از تشخیص خارج شوند، شناسایی کند. توموگرافی کامپیوتری تصاویری تولید می‌کند که یک مقطع یا «برش» را از استخوان‌ها، رگ‌های خونی و بافت‌های داخل بدن نشان می‌دهد. این تصاویر شامل مجموعه‌ای از اشعه ایکس هستند که توسط کامپیوتر هدایت و سپس ترکیب می‌شوند. CT اسکن‌ها می‌توانند وجود ناهنجاری‌هایی را در که ممکن است سرطانی باشند تشخیص دهند.

تشخیص سرطان با ماموگرافی

ماموگرافی نوعی پرتونگاری است که پزشک برای تشخیص سرطان سینه از آن استفاده می نماید. ماموگرام تصاویری است که طی این روش تولید می شوند. این تصاویر ممکن است تومورهای کوچکی که شما یا پزشک آنها را احساس نمی کنید، نشان دهد. ماموگرام همچنین می تواند هر گونه بی نظمی یا ناهنجاری پستان را نشان دهد. دو نوع ماموگرافی وجود دارد:

1. ماموگرافی غربالگری. پزشکان از این نوع ماموگرافی در زنان مبتلا به سرطان سینه بدون هیچ گونه علائم، استفاده می کنند. هدف این کار تشخیص زود هنگام سرطان است، هنگامی که قابل درمان تر باشد.
2. ماموگرافی تشخیصی. پزشکان ممکن است این آزمایش را برای پاسخ دادن به یک سؤال خاص انجام دهند و یا درباره یکی از علائم بیمار اطلاعات بیشتری کسب نمایند.

تشخیص سرطان با اشعه ایکس

اشعه ایکس از روش های تصویربرداری برای تشخیص سرطان یا سایر بیماری ها است. در این روش، از دوزهایی با تابش کم استفاده می شود و تصاویری از درون بدن به دست می دهد. بیمار در هنگام تابش پرتو ایکس، باید نفس خود را برای چند ثانیه حبس کند و هیچ گونه حرکت اضافی انجام ندهد. پرتو ایکس مستقیماً به بخش هدف در بدن برخورد کرده و تصاویری را به دست می دهد که فقط پزشک می تواند معنی و مفهوم آن را متوجه شود.

اسکن پزشکی هسته ای برای تشخیص سرطان

اسکن های پزشکی هسته ای، تصاویری را بر اساس شیمی بدن بیمار تولید می نمایند، به جای اینکه از فرم و شکل فیزیکی بدن عکس بگیرند. اسکن ها از مواد مایعی به نام رادیونوکلئید، رادیو دارو یا ردیاب هایی استفاده می کنند که اشعه کمی را آزاد می سازند. بافت های بدن تحت تأثیر برخی بیماری ها مانند سرطان، ممکن است ماده ردیاب بیشتر یا کمتری را نسبت به بافت های طبیعی جذب نمایند. دوربین های خاص از الگوهای رادیواکتیویته برای تولید عکس استفاده می نمایند تا به پزشک مسیر حرکت ردیاب ها و جایی که جمع می شوند را نشان دهند.

در صورت وجود سرطان، تومور به صورت هات اسپات نشان داده می شود. هات اسپات نقطه افزایش جذب ردیاب و فعالیت سلولی است. بسته به نوع اسکن، تومور ممکن است به صورت کلد اسپات باشد. کلد اسپات ناحیه مربوط به فعالیت کمتر سلول ها یا کاهش جذب ردیاب است. بسته به نوع ارگان، پزشک نوع اسکن هسته ای را تعیین می کند. چندین اسکن هسته ای رایج برای سرطان استفاده می شود:

1. اسکن PET
2. اسکن استخوان
3. اسکن گالیوم
4. اسکن تیروئید

اسکن استخوان در تشخیص سرطان

اسکن استخوان می تواند نشان دهد که آیا سرطان به استخوان های دیگر گسترش یافته است یا خیر و اغلب بخشی از کار برای افراد مبتلا به سرطان استخوان است. این تست به این دلیل مفید است که می تواند کل اسکلت را به یکباره نشان دهد. برای این آزمایش، مقدار کمی از مواد رادیواکتیو سطح پایین به خون تزریق می‌شود و به استخوان‌ها می‌رود. یک دوربین ویژه که می تواند رادیواکتیویته را تشخیص دهد، تصویری از اسکلت ایجاد می کند. نواحی تغییرات استخوانی فعال، رادیواکتیویته را جذب کرده و به صورت نقاط داغ روی اسکلت ظاهر می شوند. نقاط داغ ممکن است مناطقی از سرطان را نشان دهند؛ اما سایر بیماری های استخوانی نیز می توانند همین الگو را ایجاد کنند.

بهترین روش تشخیص سرطان کدام است؟

بیوپسی یا نمونه برداری بهترین روش تشخیص سرطان و در واقع تنها روش قطعی تشخیص، در انواع سرطان ها است. آزمایش های دیگر می تواند وجود سرطان را نشان دهد؛ اما فقط با نمونه برداری می توان تشخیص قطعی داد. نمونه برداری یا بیوپسی برداشتن مقداری از بافت برای بررسی زیر میکروسکوپ است. پاتولوژیست پزشکی است که در تفسیر آزمایش ها و ارزیابی سلول ها، بافت ها و اندام ها برای تشخیص بیماری تخصص دارد. اینکه از بیوپسی سوزنی استفاده شود یا بیوپسی برشی، به محل سرطان بستگی دارد.

طی نمونه برداری سوزنی، یک سوراخ کوچک در استخوان ایجاد می شود و یک نمونه بافت با وسیله ای مانند سوزن از تومور خارج می شود. طی بیوپسی برشی، پس از ایجاد برش کوچک در تومور، نمونه بافت برداشته می شود. پس از انجام آزمایش های تشخیصی، پزشک شما تمام نتایج را با شما بررسی می کند. اگر سرطان تشخیص داده شود، این نتایج به پزشک در تشخیص سرطان نیز کمک می کند. این مرحله، درجه بندی یا مرحله بندی سرطان نامیده می شود.